Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ


Ξεκινούμε απο την Αξιούπολη για τον Φανό, ακολουθώντας ΒΔ κατεύθυνση , διασχίζουμε το φιδωτό δρόμο. Περνούμε πότε γυμνούς λόφους, πότε απότομες χαράδρες . Αρχίζουμε ν ανυπομονούμε και να καρδιοχτυπούμε, μήπως δεν προλάβουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας. Ξάφνου ύστερα από 14 χιλ, σαν μιά αετοφωλιά χτισμένη στην κορυφή ενός βράχου (υψόμετρο 450 μ) προβάλλει ο φανός. Τ άνομα του είναι παρμένο από την φανταχτερή του θέση.

Ο γεροπλάτανος, μάς υποδέχεται κουνώντας τά γέρικα κλαδιά του και οι φρουροί των συνόρων, ελέγχουν τα στοιχεία μας

Τα σπίτια είναι μονώροφα, κάτασπρα μ ανθόκηπους και δέντρα. Οι δρόμοι έχουν άφθονα νερά και πράσινο. Ιδεώδης τόπος για να περάσει κανείς το καλοκαίρι. Το χωριό συγκεντρώνει αρκετούς παραθεριστές .

Γύρω από την πλατεία του χωριού, είναι το κοινοτικό κατάστημα καθώς και το παραδοσιακό καφενεδάκι του χωριού, πού λειτουργεί και ώς παντοπωλείο. Στή μέση βρίσκεται το ηρώο των πεσόντων. Στο ΒΔ μέρος του χωριού μέσα σε μια δεντροστοιχία πεύκων, φωλιάζει το δημοτικό σχολείο του χωριού. Ελληνικό σχολείο πού λειτουργεί επί τουρκοκρατίας και στεγάζονταν μαζί με το τουρκικό. Το νέο σχολείο χτίστηκε το 1932.

Στην πλατεία του χωριού, είναι η εκκλησία του Αγ Ιωάννη του προδρόμου πού πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου. Τα παλιά χρόνια ήταν ένα από τα τρία τζαμιά των Τούρκων που στόλιζαν το χωριό. Με το καιρό τα δύο καταστραφήκαν και αυτό μετασκευάστηκε σε εκκλησία.

Στό β μέρος του χωριού, σε 800 μ απόσταση, είναι το παρεκκλήσι του Αγ Γεωργίου, χτισμένο από το τάγμα του στρατού το 1947. Πανηγυρίζει στίς 23 Απριλίου. Εκεί συγκεντρώνονται οι ευσεβείς κάτοικοι των περιχώρων.

1500 μ ανατολικά, πάνω σε ύψωμα, είναι χτισμένο από στρατιώτες το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία, ενώ 1000 μέτρα ΒΔ υπάρχει το αγίασμα της Αγ Παρασκευής

Το χωριό σήμερα κατοικείται από 152 άτομα. Όλοι είναι πρόσφυγες.

Ανακατώθηκαν με τον καιρό, έγιναν ένα και βγήκε ο σύγχρονος φανιώτης. Είναι αξιέπαινοι γιά την καθαριότητα τους.

Η παραθεριστική κίνηση και η επικοινωνία τους με συγγενείς στις μεγαλουπόλεις, συντελούν πολύ στον εκπολιτισμό τους.

Στό φανό ανήκει εκταση 42 χιλ στρεμμάτων από τα οποία τα 3,440 είναι καλλιεργήσιμα ενώ τα υπόλοιπα, είναι βοσκοτοπια.

Τό έδαφος είναι γενικά ανώμαλο, κατάφυτο με δένδρα θάμνους και άφθονα νερά, σχηματίζοντας ένα ωραιότατο περιβάλλον.

Οι άνδρες δουλεύουν στα χωράφια, παράγουν σίκαλη, σιτάρι, κριθάρι, λαχανικά, φρούτα.

Η κυριότερη τους όμως απασχόληση, είναι η αμπελουργία. Όταν τελειώσουν τις αγροτικές τους εργασίες, κόβουν και πωλούν καυσόξυλα στις γειτονικές κωμοπόλεις.

Οι περισσότεροι είναι άριστοι χτίστες καθώς αγγειοπλάστες και κεραμοποιοί.

Οι γυναίκες ασχολούνται με το νοικοκυριό και με την ταπητουργία.

Μέχρι το 1922 κατοικούσαν στο χωριό, 1500 οικογένειες Τούρκων. Οι κάτοικοι επιδίδονταν στην καπνοκαλλιέργεια, κτηνοτροφία και την αμπελουργία. Τα προϊόντα τους τα πωλούσαν στην εβδομαδιαία αγορά.

Τραγική θα μείνει για το χωριό η 17 Ιανουαρίου 1944 με την γερμανική κατοχή όπου οι Βούλγαροι βρήκαν την ευκαιρία να εκδικηθούν τις ελληνικές δάφνες.

Πάτησαν το χωριό, έβαλαν φωτιά σε 40 σπίτια από τα οποία κάηκαν τα 17 και σκότωσαν άνανδρα 200 άνδρες του χωριού.

Νέα θύματα έδωσε το χωριό ο συμμοριτοπόλεμος , μεταξύ των οποίων ήταν ο παπάς του χωριού Κων/νος Ευγενίδης με τον αδελφό του Θεοδόσιο και το Γιάννη Κοντόγλου.

Έξω από το χωριό, είναι τα νεκροταφεία. Υπάρχουν 8 τουρκικά νεκροταφεία από τα οποία χάθηκε κάθε επιφανειακό ίχνος.

4 χλμ δυτικά από το χωριό, βρίσκονται τα γαλλικά νεκροταφεία, όπου είναι θαμμένοι οι Γάλλοι του Α παγκοσμίου πολέμου. 300 μ Δίπλα στην ρεματιά βρίσκονται τα ελληνικά, φραγμένα με τοίχο. Μία στήλη στην μέση θυμίζει την ελληνική παλικαριά. Εκεί αναπαύονται 85 παλικάρια από την Κρήτη θύματα του 1917-1918.

Οι φανιώτες διατηρούν τα ήθη και τα έθιμα τους, που είναι όμοια και στους άλλους πρόσφυγες και έχουν ίδιες μ αυτούς προλήψεις και δεισιδαιμονίες.

Σήμερα αξίζει να το επισκεφτεί κανείς απολαμβάνοντας την πανέμορφη φύση και εικόνα του καθώς και επίσης να απολάψει το περίφημο κρασί και τσίπουρο το οποίο παράγεται με κέφι και πολύ μεράκι από τους χωρικούς,

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

simfono giati kai ego eimai apo to fano kai xriazete poli prospa8ia gia na to anastilosoume epidi nomizo oti prepi na gini kati as kanoume tou agianiou to mikrasiatiko glenti pou legete klidonas sto xoro tou sxoliou kai na epikinonisete me tous silogous mikrasiaton rizion kai polikastrou gia to e8imo tou klidona

Ανώνυμος είπε...

fanos alios legete magiadar

Audrey Dean είπε...

Ευχαριστουμε πολυ που προβαλετε το χωριο μας και μας μαθαινετε την ιστορια του.Εχω ενα αποσπασμα απο την εκμπομπη Αληθινα σεναρια της Ερτ3 για την παραγωγη κρασιου στο Φανό. Πως θα μπορουσα να την αναρτησω στην ιστοσελίδα σας?

giorgos είπε...

Δυστυχώς εσείς δεν έχετε αυτή την δυνατότητα.Αλλα οτιδήποτε θέλετε να αναρτήσετε στην συγκεκριμένη σελίδα αποστείλτε το μας στο kilkis@interspot.gr και θα το δημοσιεύσουμε εμείς.

Ανώνυμος είπε...

ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΜΕΛΗΘΕΙ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΜΠΟΥΝΑΙ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΣΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΛΩΘΕΙ.ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΞΙΟΘΕΑΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ!!!!!!!!!

Powered By Blogger